هوش مصنوعی

دسترسی جهانی به هنر ، فرهنگ و محصولات سرگرمی - موسیقی ، فیلم ، کتاب و سایر موارد - با توجه به تحولات پیشگامانه هوش مصنوعی ، طی 20 سال گذشته دستخوش تغییرات اساسی شده است.

به عنوان مثال ، کاربران سرویس های جریانی مانند Netflix و Spotify داده هایی را برای تعیین عادات جریان خود توسط الگوریتم ها جمع آوری و تجزیه و تحلیل می کنند - در نتیجه توصیه هایی برای سلیقه آنها فراهم می شود. اما این تنها یکی از روشهای زیادی است که ابزارهای هوش مصنوعی در آنها صنایع هنر و فرهنگ را متحول می کنند. هوش مصنوعی همچنین در ساخت موسیقی و سایر هنرها مورد استفاده قرار می گیرد ، الگوریتم هایی به تنهایی عکس تولید می کنند یا آهنگ می نویسند.

Warner Music حتی الگوریتمی برای معامله رکورد در سال 2019 "امضا" کرد.

با این وجود ، در حالی که هوش مصنوعی در حال تغییر شکل شدید صنایع فرهنگی در سراسر جهان است ، ما هنوز عواقب آن را به طور کامل درک نکرده ایم.

اشتون اندرسون ، استادیار گروه علوم کامپیوتر در دانشکده هنر و علوم دانشگاه تورنتو و یک عضو هیئت علمی می گوید: "تأثیرات اجتماعی این تحولات الگوریتمی بر تولید ، گردش خون و مصرف فرهنگ تا حد زیادی ناشناخته مانده است." در م Instituteسسه فناوری و جامعه شوارتز ریسمن.

تحقیقات اندرسون قصد دارد شکاف بین علوم کامپیوتر و علوم اجتماعی را برطرف کند. او از محاسبات برای مطالعه رفاه آنلاین استفاده می کند - برای مثال ، مطالعه تأثیر "اتاق های پژواک" در رسانه های اجتماعی. چنین کارهای میان رشته ای یکی از ملفه های اصلی مأموریت مwسسه شوارتز رایزمن در مفهوم سازی مجدد مفاهیم مشترک در مورد نحوه تعامل فناوری ، سیستم ها و جامعه است.

در اکتبر سال 2019 ، اندرسون و همکارانش - جورجینا بورن ، استاد موسیقی و مردم شناسی در دانشگاه آکسفورد ؛ جرمی موریس ، دانشیار رسانه و مطالعات فرهنگی در دانشگاه ویسکانسین-مدیسون. و فرناندو دیاز ، یک دانشمند تحقیقاتی در گوگل در مونترال و یک صندلی CIFAR AI کانادا - یک کارگاه آموزشی CIFAR AI & Society را برای بررسی تأثیرات AI در فرهنگ سازی ، با تمرکز ویژه بر صنعت موسیقی تشکیل دادند.

اندرسون می گوید: "ما عمداً دانشمندان ارتباطات و علوم کامپیوتر ، نوازندگان ، اعضای صنعت و کاربران را گرد هم آوردیم تا موضوعات عمده ای را که می توانیم پیش بینی کنیم اکنون که محصولات فرهنگی عمدتا از طریق الگوریتم ها در سیستم عامل های جهانی توزیع می شوند ، ترسیم کنیم."

یافته ها و توصیه های محققان در گزارشی با عنوان "هوش مصنوعی ، توصیه های موسیقی و نظارت بر فرهنگ" منتشر شد.

اندرسون می گوید: "این گزارش اولین سند بزرگی است که تأثیرات اجتماعی انقلاب الگوریتمی در صنایع فرهنگی را شناسایی و توصیف می کند." "ژورنالهای موجود عملاً فقط با یکی از بسیاری از گروههای ذینفع که در این تلاش میان رشته ای مشارکت داشته اند ، همسو هستند ، بنابراین متأسفانه انتشار این گزارش در یکی از این مجلات غیرممکن است.

"ما از انتشار این گزارش از شوارتز رایسمان بسیار خوشحال هستیم ، زیرا روش ما و تخصص بین رشته ای ما را جمع آوری کردیم مطابق با مأموریت SRI برای عبور از مرزهای سنتی آکادمیک در تلاش برای درک اینکه چگونه فن آوری های جدید قدرتمند جهان اطراف را شکل می دهد ، است. ما

این گزارش شامل سه موضوع کلی است. اول ، شرکت کنندگان توافق کردند که تأثیرات طولانی مدت استفاده از فناوری های مبتنی بر هوش مصنوعی در مصرف فرهنگی و ایجاد آن وجود خواهد داشت. به عنوان مثال ، اگر الگوریتم ها تصمیم بگیرند که چه چیزی را توزیع و توصیه کنند - و به چه کسی و چه زمانی - پس از آن ، ممکن است ایجادکنندگان هنر و فرهنگ و سازمان هایی که بودجه آنها را تأمین می کنند ، برای تولید محتوایی که احتمال بیشتری دارد مخاطب را تحت تأثیر قرار دهد یا به طرفداران برسد ، انگیزه داشته باشد نحوه کار الگوریتم ها برای ارتباط مخاطبان با محتوا.

شرکت کنندگان همچنین "یک نیاز واضح برای غنی سازی فناوری های موجود مبتنی بر هوش مصنوعی را دیدند تا بتوانند بهتر به جوامع مختلف و ژانرهای فرهنگ ، هنر و موسیقی خدمت کنند." اگر الگوریتم ها اطلاعات مربوط به گروه ها ، خرده فرهنگ ها یا جوامع خاص را بیش از حد تعمیم دهند - اعم از نژاد ، جنسیت یا سایر نشانگرهای هویتی - اندرسون خاطرنشان می کند که "ما خطر تقویت مرزهای اجتماعی سخت و بالقوه مضر را داریم".