هوش مصنوعی

علیرغم پیشرفت ایمنی درمانی در زمینه درمان سرطان ، واکنشهای التهابی در بافتهای سالم اغلب باعث عوارض جانبی می شوند که منجر به قطع دائمی درمان می شوند. در واقع ، این درمان مبتنی بر تحریک گسترده سیستم ایمنی بدن است اما بدون عواقب ادامه می یابد زیرا جمعیت سلول ها از اثرات سمی رنج می برند.

این سمیت ناشی از آن هنوز درک نشده است ، اما دانشمندان از دانشگاه ژنو (UNIGE) ، سوئیس و دانشکده پزشکی هاروارد ، ایالات متحده ، موفق به ایجاد دستیابی به موفقیت برای تشخیص سلولهای مضر از سلولهای مفید تولید شده در طی واکنش ایمنی بدن شده اند.

میکائل پیتت ، دارنده کرسی بنیاد ISREC در انکو ایمونولوژی در بخش آسیب شناسی دانشکده پزشکی UNIGE ، اظهار داشت: "وقتی سیستم ایمنی بدن به این شدت فعال شود ، واکنش التهابی ناشی از آن می تواند اثرات مضر داشته باشد و گاهی به بافت سالم آسیب برساند." و ایمونولوژی و مرکز تحقیقات ترجمه در آنکو-هماتولوژی.

بنابراین ، ما می خواستیم بدانیم که آیا بین پاسخ ایمنی مورد نظر ، که هدف آن از بین بردن سرطان است ، و یک پاسخ ناخواسته ، که می تواند بر بافت سالم تأثیر بگذارد ، تفاوتی وجود دارد. شناسایی عناصر متمایز بین این دو واکنش ایمنی امکان ایجاد رویکردهای درمانی جدید ، موثرتر و کم سمی را فراهم می کند. "

این مطالعه که در مجله Science Immunology منتشر شده است ، نشان می دهد که جمعیت سلول ها را می توان بر اساس اینکه آیا آنها واکنش های ایمنی مضر یا سلولهای تومور مورد نظر را تشخیص می دهند ، تشخیص داد. این یافته ها ممکن است درمان های دقیق تر و م moreثرتری را ارائه دهند در حالی که محصولات جانبی مضر ناشی از ایمونوتراپی را به حداقل می رسانند.

محققان با استفاده از نمونه های بیوپسی کبدی از بیمارانی که چنین واکنش های سمی را متحمل شده بودند ، مکانیسم های سلولی و مولکولی ایجاد کننده چنین واکنش هایی را مطالعه کردند.
در طی ایمونوتراپی ، به نظر می رسد جمعیت ماکروفاژ و نوتروفیل دو نوع سلول اصلی هستند که مسئول حمله به بافت سالم هستند اما در از بین بردن سلولهای سرطانی مورد هدف نقش ندارند. سلول های دندریتیک نیز در حمله به بافت سالم نقش ندارند اما انواع سلول های ضروری برای از بین بردن سلول های سرطانی هستند.

میکائل پیتت توضیح می دهد: "ایمنی درمانی می تواند باعث تولید پروتئین های ویژه ای شود که سیستم ایمنی را هشدار می دهند و پاسخ التهابی ایجاد می کنند. در تومور ، این پروتئین ها مورد استقبال قرار می گیرند زیرا به سیستم ایمنی اجازه می دهد سلول های سرطانی را از بین ببرد. در بافت سالم ، وجود همین پروتئین ها می تواند منجر به تخریب سلول های سالم شود. بنابراین این واقعیت که این پروتئین های التهابی توسط سلول های مختلفی در تومورها و بافت های سالم تولید می شوند ، یک یافته جالب است. "